"Leon Wyczółkowski 1852 - 1936. W 150. rocznicę urodzin artysty" 

Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1, 16 listopada 2002 - 16 lutego 2003 

Muzeum Narodowe w Krakowie organizuje w roku 2002 wielką wystawę prac Leona Wyczółkowskiego. Ekspozycja ta łączy się ze 150. rocznicą urodzin artysty. W jej ramach zaprezentowanych zostanie około 400 dzieł tego twórcy z różnych okresów jego działalności artystycznej - obrazów, rysunków, grafik i rzeźb - pochodzących z najznaczniejszych polskich kolekcji muzealnych, w tym Muzeum krakowskiego, posiadającego ponad 900 prac artysty. Leon Wyczółkowski (1852 - 1936) uprawiał malarstwo olejne; po 1900 posługiwał się głównie pastelem, także akwarelą, gwaszem i temperą. Na początku XX wieku zainteresował się grafiką, która ostatecznie zdominowała jego pracę artystyczną. Zajmował się również rzeźbą. Tworzył krajobrazy, sceny rodzajowe, widoki miejskie, portrety i martwe natury, z upodobaniem "portretował" drzewa i kwiaty. 

Twórczość Leona Wyczółkowskiego, zaliczana do najwybitniejszych zjawisk artystycznych w sztuce polskiej przełomu XIX i XX wieku, często bywa prezentowana na wystawach sumujących największe osiągnięcia polskiego malarstwa. Jednakże większe, znaczące prezentacje dzieł Wyczółkowskiego odbywały się po jego śmierci jedynie co kilkadziesiąt lat. Warto zatem przypomnieć oeuvre tego artysty, którego spuścizna wciąż budzi żywe zainteresowanie szerokich kręgów publiczności. Krakowska ekspozycja, którą planuje się pokazać również w innych miastach, będzie także rzadką okazją prezentacji dużego zespołu pasteli Wyczółkowskiego, które przyniosły mu sławę najznakomitszego polskiego pastelisty.

Tadeusz Makowski "Malarstwo, rysunki, grafika 1882-1932" 

Muzeum Śląskie. Katowice, Al. Korfantego 3. Wystawa potrwa do 16 lutego 2003.

Bolesław Cybis "Malarstwo, rysunki, grafika" 

Muzeum Śląskie. Katowice, Al. Korfantego 3. 3 grudnia - 2 lutego 2003.

Jerzy Stajuda 

Galeria Kordegarda, Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 15/17. 27 stycznia - 9 marca 2003.

Malarz, rysownik. Był postacią otoczona legendą w środowisku i cieszył się wielkim autorytetem wśród młodzieży. Jego twórczość była od początku konsekwentna i choć zakorzeniona w informelu i abstrakcji lirycznej lat 50. - oryginalna i szczera. Malowane olejno lub tuszem kompozycje z pogranicza abstrakcji ukazują zawiłe struktury linii i planów, przy pozornej mgławicowości obrazy te są jednak precyzyjnie konstruowane. Jerzy Stajuda był również wybitnym krytykiem sztuki. Dla tej przyczyny po jego śmierci ufundowana została nagroda jego imienia, którą poważne jury przyznaje corocznie wyróżniającemu się krytykowi sztuki.

Joanna Piech "Grafika". Roman Kalarus "Plakat, grafika". 

Biuro Wystaw Artystycznych, Katowice, Al. Korfantego 6. 31 stycznia - 2 marca 2003.