„Hip-Hop Genealogia” zadebiutowała w 2012 na łamach grupowego bloga Boing Boing, a już w kolejnym roku pierwsza odsłona tej nietuzinkowej opowieści (obejmującej lata 1970-1981) ukazała się w formie papierowej nakładem wydawnictwa Fantagraphics Books. Teraz dzięki inicjatywie Timofa i cichych wspólników komiks Eda Piskora mają szansę poznać także polscy czytelnicy.

Uhonorowany Nagrodą Eisnera cykl twórcy „Wizzywig” oferuje nam sentymentalną podróż przez obyczajową, społeczną, kulturową i przede wszystkim muzyczną przestrzeń Bronksu lat siedemdziesiątych minionego wieku – recenzowany komiks jest bowiem graficzną kroniką koncentrującą się na formacyjnych latach kultury hip-hopowej. Domówki, imprezy klubowe oraz scenki rozgrywające się w studiach nagraniowych, radiostacjach bądź na ulicach nowojorskiej dzielnicy stanowią intrygujące tło dla przeplatających się ze sobą historii, których bohaterami są pionierzy tytułowego fenomenu.

DJ Kool Herc (nie bez kozery zwany „Ojcem hip-hopu”), „mistrz winyli”  Afrika Bambaata, Grandmaster Flash, Fab Five Freddy, Kurtis Blow czy Joseph „Run” Simmons to tylko wybrane persony z przebogatej galerii didżejów, raperów, producentów, grafficiarzy i wszelkiej maści dźwiękowych oraz wokalnych eksperymentatorów, których perypetie są w stanie zainteresować czytelnika niezaznajomionego z genezą tej miejskiej kultury.

Sprawna, przywołująca najważniejsze konteksty oraz bezbłędnie oddająca klimat epoki narracja idzie w parze z kapitalną oprawą wizualną. Uproszczona kreska Piskora znajduje idealne dopełnienie w stonowanej kolorystyce wykonanej pop-artową techniką Ben-Day, dzięki czemu „Hip-Hop Genealogia” jest niewątpliwym majstersztykiem stylu retro. Solidna lektura, która w asyście odpowiedniej ścieżki dźwiękowej dostarcza jeszcze więcej emocji. Warto!

Ed Piskor: „Hip Hop Genealogia” („Hip Hop Family Tree Vol. 1: 1970’s-1981”). Tłumaczenie: Marceli Szpak, Piotr Czarnota. Wydawnictwo Timof i cisi wspólnicy. Warszawa 2018.