ISSN 2658-1086
POLECAMY
A
A
A
„Farba z nosa”. Galeria Kuluary. Centrum Sztuki Studio. Pałac Kultury i Nauki. Warszawa, pl. Defilad 1. 7 – 26 marca 2006 (wtorek – piątek 12.00 – 17.00, sobota – niedziela 14.00 –17.30)
W wystawie biorą udział: Michał Frydrych, Dorota Kozieradzka, Aleksander Ryszka, Michał Szuszkiewicz
Wystawa zatytułowana „Farba z nosa” to prezentacja prac malarskich czwórki studentów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Młodzi artyści zmierzyli się z tematem „sztuka wobec przemocy”. Zagadnienie trudne, szczególnie ze względu na jego popularność we współczesnej kulturze. Coraz trudniej jest mówić dzisiaj o jakiejkolwiek formie przemocy, unikając banału. Codziennie epatowani jesteśmy nie tylko nią samą, lecz również niezliczoną ilością kampanii przeciw niej. Paradoksalnie wielość tego typu działań („bo zupa była za słona”) przyzwyczaja nas do myśli, iż tak już ten świat jest stworzony. Hasło „sztuka wobec przemocy” nie aspiruje jednak do stworzenia kolejnego protestu społecznego przeciw agresji, dyskryminacji, nietolerancji czy nienawiści. Młodych artystów interesuje głównie rola sztuki i poszukiwanie jej znaczenia we współczesnym świecie, w dużej mierze opartym na sile. „Farba z nosa” to swoista refleksja na temat sposobu, w jaki sztuka może odnosić się do wszelkiego rodzaju przemocy. Nie tylko tej o charakterze zwykłej, brutalnej agresji, ale również wszelkich przejawów stosowania działań siłowych, także tych, które bardzo silnie zakorzenione są w naszej kulturze.
Przemoc w pracach Michała Frydrycha to przede wszystkim wojna. Wnętrze kokpitu myśliwca, uchwycone spojrzenie pilota, scena walki przefiltrowana przez obiektyw kamery noktowizyjnej… Wszystkie te elementy składają się na całościowy obraz współczesnej wojny, tak dobrze nam znany (głównie dzięki mediom), a jednocześnie obcy i daleki. Niemal abstrakcyjna forma większości obrazów powstająca w procesie przetworzenia archiwalnych zdjęć bojowych, pozwala widzowi obracać się w świecie niedomówień i podążać za śladami rzeczywistości, które pozostawił sam autor. Prace Frydrycha to sceny „batalistyczne” całkowicie odarte z patosu, w których nie ma miejsca na bohaterstwo walczących. W zamian za to otrzymujemy wizję współczesnej wojny, w której rola człowieka ogranicza się do sterowania elektronicznymi, śmiercionośnymi urządzeniami.
Michał Szuszkiewicz, podobnie jak Frydrych, identyfikuje zagadnienie przemocy z tematyką wojenną. Jednak nie z pozycji reportera. Zdecydowanie określa się jako artysta, którego możliwość reakcji wobec wojny ogranicza się jedynie do realizacji pomnika dedykowanego poległym żołnierzom. Wykorzystanie żydowskich, arabskich napisów i symboli wskazuje na podjęcie problematyki współczesnych konfliktów zbrojnych. Wzniosły charakter części centralnej prezentowanego tryptyku, Szuszkiewicz konfrontuje jednak z wizerunkami „typowych” bohaterów wojennych, które skutecznie i dobitnie „odbrązowiły” formę samego pomnika.
Czy Dorota Kozieradzka niszczy swoje obrazy? To pytanie, które samoczynnie nasuwa się po pierwszym kontakcie z pracami artystki. Starannie przygotowane, temperowe tło imitujące powierzchnię ścian budynków stało się podłożem dla napisów wykonanych sprayem, których stylistyka nieodzownie przywodzi na myśl prymitywne, nieestetyczne rysunki i napisy szpecące ulice miast, stanowiące niewątpliwy akt wandalizmu. Prace malarskie stają się „kalką” szarej codzienności miejskiej, w której „przemoc” dokonywana na rzeźbach czy obiektach architektonicznych jest zjawiskiem całkowicie powszechnym. „Polska dla Polaków” to zdecydowanie najmocniejsze z haseł na obrazach/murach Kozieradzkiej. Można pokusić się o stwierdzenie, że artystka z jednej strony dotyka problemu „gwałtu” na samej sztuce, z drugiej koncentruje się na zagadnieniu zwykłej, brutalnej agresji czy nietolerancji, wyrażanych za pomocą ostrzegawczych napisów.
W kontekście pozostałych prac, obrazy Olka Ryszki są zdecydowanie najbardziej odległą parafrazą zagadnienia sztuki wobec przemocy. Artysta wysyła nas w „daleką podróż”, podczas której niespodziewanie zauważamy, że temat bezprawia, nienawiści i agresji czeka na nas w zasadzie na każdej „stacji”. Niepokojące spostrzeżenia zmuszają do refleksji nad obecnością przemocy w najbardziej codziennych sferach naszej egzystencji.
Michał Frydrych – ur. w 1980 roku w Warszawie. W 2002 roku rozpoczął studia na wydziale malarstwa ASP w Warszawie. Obecnie jest studentem IV roku w pracowni prof. Karola Modzelewskiego, oraz Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej, prof. Mirosława Duchowskiego. Niedługo ucieka do Berlina.
Wystawy, działania indywidualne i zbiorowe:
2003 – Udział w wystawie malarstwa „Dłużew w Studio” Galeria Studio, Warszawa
2004 – Udział w wystawie malarstwa „Symetria” pod kierunkiem prof. K. Modzelewskiego, ASP, Warszawa
2005 – Wygrany konkurs na realizację malowidła naściennego przy stacji metra Centrum, razem z Klarą Janicką. Realizacja pracy „Rozmowy Niekontrolowane”, metro Centrum, Warszawa; Udział w wystawie/działaniu zbiorowym polskiego street artu : „street art jam 2.0”. realizacja muralu „Wszyscy potracili głowy” – październik 2005; Realizacja działania w przestrzeni publicznej oraz muralu „Psy wyprowadzamy wyłącznie na smyczy” razem z Anną Marciniak, ulica Ząbkowska, Stara Praga, Warszawa; Udział w wystawie zbiorowej polskiego street artu „Laktacje nieholenderskie czyli puszka ze stritem”, Fabryka Wódek „Koneser”, Warszawa
2006 – Udział w wystawie „Kierunek Praga”, Galeria Konferencyjna dzielnicy Praga Północ, Warszawa
Michał Szuszkiewicz – ur. w 1983 roku w Londynie. Student IV roku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w prac. prof. Jarosława Modzelewskiego oraz litografię w prac. prof. W.Winieckiego.
Wystawy:
2003 – Dom Kultury Konstancin Jeziorna „Wnętrza"; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Dłużew w Studio"; St.Paul Trois Chateaux, pokaz prac poplenerowych z Alissas.Prowansja; Fabryka Trzciny „Prowansja"
2004 – St.Paul Trois Chateaux.Pokaz prac poplenerowych z Valaurie.Prowansja; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Merci pour les fruits"
2005 – Udział w Międzynarodowych Warsztatach Sztuki w Sławie; Wydział Malarstwa ASP Warszawa „Las lanzas" indywidualna wystawa malarstwa
Dorota Kozieradzka – ur. w 1982 roku. Od 2001 roku studiuje na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego oraz fotografię w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby.
Wystawy
2002 – Galeria Prezydenta Warszawy. Po konkursowa wystawa rysunku studenckiego.
2004 – Klub Chimera. Indywidualna wystawa fotografii „Etna"; St. Paul Trois Chateaux, pokaz prac po plenerowych. Prowansja; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio. “Merci pour les fruits"
2005 – Międzynarodowy Festiwal Fotografii w Łodzi; Galeria Aspekt wystawa rysunków studentów pracowni Ryszarda Ługowskiego; Pracownia NUKU, "”Sąsiedzi Sąsiadom" Warszawa Praga; Grygorii Synytsia Galery/ National Technical University of Ukraine “KPI", Blue Europe – Young Generation, Kijów; Międzynarodowe Warsztaty Sztuki w Sławie
Aleksander Ryszka ur. w 1983 roku w Warszawie. Student 4 roku Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego.
Wystawy
2003 – Fabryka Trzciny „Prowansja"
2004 – Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Merci pour les fruits"
2005 – Królikarnia, „Obraz roku 2004” wystawa po konkursowa; Wydział Malarstwa ASP Warszawa, „Awangarda anatomii”
Przewodnik. Cz. 2 Elżbieta Jabłońska. Muzeum Narodowe w Krakowie
16 lutego (czwartek) 2006, godz. 18.00. Spotkanie z artystką Elżbietą Jabłońską. Wtęp wolny. Prezentacja prac oraz dyskusja o jej twórczości. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1.
17 lutego (piątek) 2006, godz. 16.30. Spotkanie – specjalne oprowadzanie dla samotnych zaproszenia matek i ich dzieci. Galeria Sztuki Polskiej XX wieku, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
23 lutego (czwartek) 2006, godz. 18.00. „Czy twój umysł jest pełen dobroci?” – dyskusja na temat strategii artystycznych wobec wykluczenia i marginalizacji, a także społecznej roli artysty. Moderatorka: Agata Jakubowska. Uczestnicy panelu: Elżbieta Jabłońska, Wojciech Kozłowski, Robert Rumas, Magdalena Ujma. Wstęp wolny. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
2 marca (czwartek) 2006, godz. 18.00. „Krzątanina. Strategie sztuki wobec tego-co-kobiece”. Wykład: Ewa Toniak. Wstęp wolny. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
Elżbieta Jabłońska (ur. 1970) – studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu gdzie aktualnie pracuje. Zajmuje się głównie instalacją i performance, a także bezpośrednim działaniem skierowanym do określonych grup. Jak sama mówi, jej twórczość jest często ironicznym komentarzem do sytuacji i statusu kobiet w Polsce. Znana jest przede wszystkim z takich realizacji jak billboardy „Supermatka”, czy wielkie uczty inicjowane w czasie różnych wydarzeń artystycznych.
„Przewodnik” to roczny projekt skoncentrowany na (nie)obecności artysty w muzeum lub strategii wobec niego. Muzeum, jako transformator działań i idei, jest punktem wyjścia do rozważań na temat kultury wizualnej, towarzyszących jej teorii i ich (re)prezentacji. Projekt towarzyszy otwarciu Galerii Sztuki Polskiej XX wieku. Kuratorzy: Ewa Małgorzata Tatar, Dominik Kuryłek
W wystawie biorą udział: Michał Frydrych, Dorota Kozieradzka, Aleksander Ryszka, Michał Szuszkiewicz
Wystawa zatytułowana „Farba z nosa” to prezentacja prac malarskich czwórki studentów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Młodzi artyści zmierzyli się z tematem „sztuka wobec przemocy”. Zagadnienie trudne, szczególnie ze względu na jego popularność we współczesnej kulturze. Coraz trudniej jest mówić dzisiaj o jakiejkolwiek formie przemocy, unikając banału. Codziennie epatowani jesteśmy nie tylko nią samą, lecz również niezliczoną ilością kampanii przeciw niej. Paradoksalnie wielość tego typu działań („bo zupa była za słona”) przyzwyczaja nas do myśli, iż tak już ten świat jest stworzony. Hasło „sztuka wobec przemocy” nie aspiruje jednak do stworzenia kolejnego protestu społecznego przeciw agresji, dyskryminacji, nietolerancji czy nienawiści. Młodych artystów interesuje głównie rola sztuki i poszukiwanie jej znaczenia we współczesnym świecie, w dużej mierze opartym na sile. „Farba z nosa” to swoista refleksja na temat sposobu, w jaki sztuka może odnosić się do wszelkiego rodzaju przemocy. Nie tylko tej o charakterze zwykłej, brutalnej agresji, ale również wszelkich przejawów stosowania działań siłowych, także tych, które bardzo silnie zakorzenione są w naszej kulturze.
Przemoc w pracach Michała Frydrycha to przede wszystkim wojna. Wnętrze kokpitu myśliwca, uchwycone spojrzenie pilota, scena walki przefiltrowana przez obiektyw kamery noktowizyjnej… Wszystkie te elementy składają się na całościowy obraz współczesnej wojny, tak dobrze nam znany (głównie dzięki mediom), a jednocześnie obcy i daleki. Niemal abstrakcyjna forma większości obrazów powstająca w procesie przetworzenia archiwalnych zdjęć bojowych, pozwala widzowi obracać się w świecie niedomówień i podążać za śladami rzeczywistości, które pozostawił sam autor. Prace Frydrycha to sceny „batalistyczne” całkowicie odarte z patosu, w których nie ma miejsca na bohaterstwo walczących. W zamian za to otrzymujemy wizję współczesnej wojny, w której rola człowieka ogranicza się do sterowania elektronicznymi, śmiercionośnymi urządzeniami.
Michał Szuszkiewicz, podobnie jak Frydrych, identyfikuje zagadnienie przemocy z tematyką wojenną. Jednak nie z pozycji reportera. Zdecydowanie określa się jako artysta, którego możliwość reakcji wobec wojny ogranicza się jedynie do realizacji pomnika dedykowanego poległym żołnierzom. Wykorzystanie żydowskich, arabskich napisów i symboli wskazuje na podjęcie problematyki współczesnych konfliktów zbrojnych. Wzniosły charakter części centralnej prezentowanego tryptyku, Szuszkiewicz konfrontuje jednak z wizerunkami „typowych” bohaterów wojennych, które skutecznie i dobitnie „odbrązowiły” formę samego pomnika.
Czy Dorota Kozieradzka niszczy swoje obrazy? To pytanie, które samoczynnie nasuwa się po pierwszym kontakcie z pracami artystki. Starannie przygotowane, temperowe tło imitujące powierzchnię ścian budynków stało się podłożem dla napisów wykonanych sprayem, których stylistyka nieodzownie przywodzi na myśl prymitywne, nieestetyczne rysunki i napisy szpecące ulice miast, stanowiące niewątpliwy akt wandalizmu. Prace malarskie stają się „kalką” szarej codzienności miejskiej, w której „przemoc” dokonywana na rzeźbach czy obiektach architektonicznych jest zjawiskiem całkowicie powszechnym. „Polska dla Polaków” to zdecydowanie najmocniejsze z haseł na obrazach/murach Kozieradzkiej. Można pokusić się o stwierdzenie, że artystka z jednej strony dotyka problemu „gwałtu” na samej sztuce, z drugiej koncentruje się na zagadnieniu zwykłej, brutalnej agresji czy nietolerancji, wyrażanych za pomocą ostrzegawczych napisów.
W kontekście pozostałych prac, obrazy Olka Ryszki są zdecydowanie najbardziej odległą parafrazą zagadnienia sztuki wobec przemocy. Artysta wysyła nas w „daleką podróż”, podczas której niespodziewanie zauważamy, że temat bezprawia, nienawiści i agresji czeka na nas w zasadzie na każdej „stacji”. Niepokojące spostrzeżenia zmuszają do refleksji nad obecnością przemocy w najbardziej codziennych sferach naszej egzystencji.
Michał Frydrych – ur. w 1980 roku w Warszawie. W 2002 roku rozpoczął studia na wydziale malarstwa ASP w Warszawie. Obecnie jest studentem IV roku w pracowni prof. Karola Modzelewskiego, oraz Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej, prof. Mirosława Duchowskiego. Niedługo ucieka do Berlina.
Wystawy, działania indywidualne i zbiorowe:
2003 – Udział w wystawie malarstwa „Dłużew w Studio” Galeria Studio, Warszawa
2004 – Udział w wystawie malarstwa „Symetria” pod kierunkiem prof. K. Modzelewskiego, ASP, Warszawa
2005 – Wygrany konkurs na realizację malowidła naściennego przy stacji metra Centrum, razem z Klarą Janicką. Realizacja pracy „Rozmowy Niekontrolowane”, metro Centrum, Warszawa; Udział w wystawie/działaniu zbiorowym polskiego street artu : „street art jam 2.0”. realizacja muralu „Wszyscy potracili głowy” – październik 2005; Realizacja działania w przestrzeni publicznej oraz muralu „Psy wyprowadzamy wyłącznie na smyczy” razem z Anną Marciniak, ulica Ząbkowska, Stara Praga, Warszawa; Udział w wystawie zbiorowej polskiego street artu „Laktacje nieholenderskie czyli puszka ze stritem”, Fabryka Wódek „Koneser”, Warszawa
2006 – Udział w wystawie „Kierunek Praga”, Galeria Konferencyjna dzielnicy Praga Północ, Warszawa
Michał Szuszkiewicz – ur. w 1983 roku w Londynie. Student IV roku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w prac. prof. Jarosława Modzelewskiego oraz litografię w prac. prof. W.Winieckiego.
Wystawy:
2003 – Dom Kultury Konstancin Jeziorna „Wnętrza"; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Dłużew w Studio"; St.Paul Trois Chateaux, pokaz prac poplenerowych z Alissas.Prowansja; Fabryka Trzciny „Prowansja"
2004 – St.Paul Trois Chateaux.Pokaz prac poplenerowych z Valaurie.Prowansja; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Merci pour les fruits"
2005 – Udział w Międzynarodowych Warsztatach Sztuki w Sławie; Wydział Malarstwa ASP Warszawa „Las lanzas" indywidualna wystawa malarstwa
Dorota Kozieradzka – ur. w 1982 roku. Od 2001 roku studiuje na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego oraz fotografię w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby.
Wystawy
2002 – Galeria Prezydenta Warszawy. Po konkursowa wystawa rysunku studenckiego.
2004 – Klub Chimera. Indywidualna wystawa fotografii „Etna"; St. Paul Trois Chateaux, pokaz prac po plenerowych. Prowansja; Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio. “Merci pour les fruits"
2005 – Międzynarodowy Festiwal Fotografii w Łodzi; Galeria Aspekt wystawa rysunków studentów pracowni Ryszarda Ługowskiego; Pracownia NUKU, "”Sąsiedzi Sąsiadom" Warszawa Praga; Grygorii Synytsia Galery/ National Technical University of Ukraine “KPI", Blue Europe – Young Generation, Kijów; Międzynarodowe Warsztaty Sztuki w Sławie
Aleksander Ryszka ur. w 1983 roku w Warszawie. Student 4 roku Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego.
Wystawy
2003 – Fabryka Trzciny „Prowansja"
2004 – Galeria Kuluary, Centrum Sztuki Studio „Merci pour les fruits"
2005 – Królikarnia, „Obraz roku 2004” wystawa po konkursowa; Wydział Malarstwa ASP Warszawa, „Awangarda anatomii”
Przewodnik. Cz. 2 Elżbieta Jabłońska. Muzeum Narodowe w Krakowie
16 lutego (czwartek) 2006, godz. 18.00. Spotkanie z artystką Elżbietą Jabłońską. Wtęp wolny. Prezentacja prac oraz dyskusja o jej twórczości. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1.
17 lutego (piątek) 2006, godz. 16.30. Spotkanie – specjalne oprowadzanie dla samotnych zaproszenia matek i ich dzieci. Galeria Sztuki Polskiej XX wieku, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
23 lutego (czwartek) 2006, godz. 18.00. „Czy twój umysł jest pełen dobroci?” – dyskusja na temat strategii artystycznych wobec wykluczenia i marginalizacji, a także społecznej roli artysty. Moderatorka: Agata Jakubowska. Uczestnicy panelu: Elżbieta Jabłońska, Wojciech Kozłowski, Robert Rumas, Magdalena Ujma. Wstęp wolny. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
2 marca (czwartek) 2006, godz. 18.00. „Krzątanina. Strategie sztuki wobec tego-co-kobiece”. Wykład: Ewa Toniak. Wstęp wolny. Sala „U Samurajów”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Gmach Główny, al. 3 Maja 1
Elżbieta Jabłońska (ur. 1970) – studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu gdzie aktualnie pracuje. Zajmuje się głównie instalacją i performance, a także bezpośrednim działaniem skierowanym do określonych grup. Jak sama mówi, jej twórczość jest często ironicznym komentarzem do sytuacji i statusu kobiet w Polsce. Znana jest przede wszystkim z takich realizacji jak billboardy „Supermatka”, czy wielkie uczty inicjowane w czasie różnych wydarzeń artystycznych.
„Przewodnik” to roczny projekt skoncentrowany na (nie)obecności artysty w muzeum lub strategii wobec niego. Muzeum, jako transformator działań i idei, jest punktem wyjścia do rozważań na temat kultury wizualnej, towarzyszących jej teorii i ich (re)prezentacji. Projekt towarzyszy otwarciu Galerii Sztuki Polskiej XX wieku. Kuratorzy: Ewa Małgorzata Tatar, Dominik Kuryłek
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |