TEN DRUGI (BATMAN: IMPOSTER)
A
A
A
Od trzech lat w Gotham City działa zamaskowany obrońca prawa, którego modus operandi budzi sporo kontrowersji, szczególnie wśród miejscowej policji. Niemniej w opinii ogółu Mroczny Rycerz jest postacią pozytywną: przynajmniej do momentu, gdy w ręce funkcjonariuszy trafia nagranie, na którym Batman z zimną krwią dokonuje egzekucji na przestępcach. Jednak czy za radykalnym czynem naprawdę stoi Człowiek Nietoperz? Prowadząca śledztwo detektyw Blair Wong zaczyna mieć poważne wątpliwości. Dodatkowo, ku własnemu zaskoczeniu, bohaterka wikła się w romans z… Bruce’em Wayne’em. Jakby tego było mało, sekretną tożsamość milionera odkrywa doktor Leslie Thompkins, która za wszelką cenę stara się pomóc protagoniście w uporządkowaniu jego życia.
Mattson Tomlin, urodzony w Bukareszcie producent, scenarzysta filmowy – autor skryptów do netfliksowego „Power” (2020) Henry’ego Joosta i Ariela Schulmana oraz romansu SF „Chora pamięć” (2020) Chada Hartigana – oraz reżyser (vide: „Matka/Android”, 2021) w wydanej pod postacią twardookładowego albumu trzyodcinkowej miniserii „Batman: Imposter” przedstawił swoją wizję (dodajmy, dość trudnych) początków działalności spiczastouchego obrońcy Gotham, który – obok Leslie i Blair – jest jednym z kilku narratorów tej dynamicznej, trzymającej w napięciu opowieści.
Tomlin w kilku miejscach puszcza do czytelnika oko (wątek Alfreda Pennywortha, który szybko rezygnuje z opieki nad zaburzonym, skorym do agresji i nieprzewidywalnym Bruce’em), proponując jednocześnie dość minorową w tonie wędrówkę po ciemnych zaułkach nie tylko wielkomiejskiej dżungli, ale i ludzkiej podświadomości. Sprawny scenariusz zyskał kapitalną oprawę wizualną za sprawą niezawodnego rysownika Andrei Sorrentino („Joker: Zabójczy uśmiech”, „Gideon Falls”), którego fotorealistyczna, szczegółowa kreska wyczarowuje śmiałe, zapadające w pamięć obrazy zamknięte w zróżnicowanych pod względem formy i sposobów montażu kadrach okraszonych mocno „wybrzmiewającymi” onomatopejami. Natomiast ponura, chłodna paleta barw przełamywana tu i ówdzie soczystszymi dominantami to efekt nienagannej pracy amerykańskiej kolorystki Jordie Bellaire („The Massive”, „Injection”).
To wszystko sprawia, że ukazujący się pod szyldem Egmontu (w ramach DC Black Label) „Batman: Imposter” naprawdę dobrze sprawdza się jako obłędnie zilustrowane połączenie policyjnego procedurala i thrillera psychologicznego. Polecam!
Mattson Tomlin, urodzony w Bukareszcie producent, scenarzysta filmowy – autor skryptów do netfliksowego „Power” (2020) Henry’ego Joosta i Ariela Schulmana oraz romansu SF „Chora pamięć” (2020) Chada Hartigana – oraz reżyser (vide: „Matka/Android”, 2021) w wydanej pod postacią twardookładowego albumu trzyodcinkowej miniserii „Batman: Imposter” przedstawił swoją wizję (dodajmy, dość trudnych) początków działalności spiczastouchego obrońcy Gotham, który – obok Leslie i Blair – jest jednym z kilku narratorów tej dynamicznej, trzymającej w napięciu opowieści.
Tomlin w kilku miejscach puszcza do czytelnika oko (wątek Alfreda Pennywortha, który szybko rezygnuje z opieki nad zaburzonym, skorym do agresji i nieprzewidywalnym Bruce’em), proponując jednocześnie dość minorową w tonie wędrówkę po ciemnych zaułkach nie tylko wielkomiejskiej dżungli, ale i ludzkiej podświadomości. Sprawny scenariusz zyskał kapitalną oprawę wizualną za sprawą niezawodnego rysownika Andrei Sorrentino („Joker: Zabójczy uśmiech”, „Gideon Falls”), którego fotorealistyczna, szczegółowa kreska wyczarowuje śmiałe, zapadające w pamięć obrazy zamknięte w zróżnicowanych pod względem formy i sposobów montażu kadrach okraszonych mocno „wybrzmiewającymi” onomatopejami. Natomiast ponura, chłodna paleta barw przełamywana tu i ówdzie soczystszymi dominantami to efekt nienagannej pracy amerykańskiej kolorystki Jordie Bellaire („The Massive”, „Injection”).
To wszystko sprawia, że ukazujący się pod szyldem Egmontu (w ramach DC Black Label) „Batman: Imposter” naprawdę dobrze sprawdza się jako obłędnie zilustrowane połączenie policyjnego procedurala i thrillera psychologicznego. Polecam!
Mattson Tomlin, Andrea Sorrentino, Jordie Bellaire: „Batman: Imposter” („Batman: The Imposter”). Tłumaczenie: Tomasz Sidorkiewicz. Egmont Polska. Warszawa 2022 [seria: DC Black Label].
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |