Jeśli eksperymentowaliście/eksperymentowałyście z „Wolframem” (szalenie drapieżnym dramatem sensacyjnym urzekającym widowiskowym montażem kadrów i rozproszoną na wiele podmiotów narracją), jak również kontemplowaliście/kontemplowałyście zawartość „Modlitewnika narodowego” (fascynującej obyczajówki z silnie zaakcentowaną płaszczyzną psychologiczną), powinniście/powinnyście się skusić na kolejną fascynującą opowieść, której autorem jest Marcello Quintanilha.

Tym razem Brazylijczyk przedstawia perypetie Márcii Reginy Santos Limy; sympatycznej pielęgniarki o wielkim sercu, która razem z partnerem Aluísiem (niestety, bezskutecznie) stara się wychować rozwydrzoną, bezczelną i ze wszech miar niepokorną Jaqueline, która nie dość, że łapie rzeżączkę, to wplątuje się w niebezpieczne związki z przedstawicielami zorganizowanej przestępczości.

Okraszona mocnymi, ociekającymi slangiem (słowa uznania dla tłumacza) dialogami graficzna powieść „Nadstaw ucha, śliczna Márcio” (tytuł dzieła nawiązuje do – wielokrotnie słuchanej przez bohaterkę – sentymentalnej modinhy anonimowego autora) to równie wzruszająca, co trzymająca w napięciu historia o braku porozumienia, bolesnych kompromisach i egzystencjalnej tęsknocie.

W poprzednich utworach Quintanilha postawił na czarno-białą kreskę nasyconą różnymi odcieniami szarości. Uhonorowany w ubiegłym roku główną nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoulême album twórcy „Todos os Santos” przykuwa oczy pastelową, kontrastowo dobraną kolorystyką (vide: protagonistki/protagoniści posiadają fioletowy bądź seledynowy odcień skóry), która w połączeniu z dużą zmiennością planów i miękkim obramowaniem kadrów nadaje całości iście psychodeliczny efekt.

Podsumowując: intrygujący dramat sensacyjno-rodzinny osadzony w miejskim pejzażu Rio de Janeiro. Gorąco polecam!

Marcello Quintanilha: „Nadstaw ucha, śliczna Márcio” („Escuta, Formosa Márcia”). Tłumaczenie: Jakub Jankowski. timof comics. Warszawa 2023.