BEROż AKREJI

Na świat przyszedł w roku 1963 w irackim Erbilu. W 1974 wyemigrował do Iranu. W 1990 udał się do Rosji, a stamtąd do Szwecji, gdzie spędził dwadzieścia lat. W 2009 wrócił do Kurdystanu. Opublikował kilka tomów poezji w j. kurdyjskim: „Umrzeć w lustrze” (1991), „Ponownie umrzeć, ponownie w lustrze” (1992), „Po drugiej stronie nocy słów” (1994), „Niepamięć jest metaforą śmierci” (1998), „Chciałem opowiedzieć o nocy” (2000), „Do wczoraj. Wiersze wybrane” (2013). Wydał dwa tomiki prozy w j. perskim: „My jesteśmy tutaj” (2005) i „Coś około tego” (2008). Przełożył i opublikował wybrane wiersze wybitnych irańskich poetów i poetek, takich jak: Ahmad Szamlu, Foruq Farochzad i Sohrab Sepehri, zbiór poezji „Siedemdziesiąt kamieni nagrobnych” Jadollaha Rujaji, qazale Rumiego, „Małego księcia” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i powieść „I tyle” Marguerite Duras (wraz z poetą kurdyjskim Chabatem Arefem). Wśród jego tłumaczeń nie należy zapomnieć również o powieściach „Strach i dygot” i „Żałobnicy z Bajal” znakomitego irańskiego prozaika Gholam-Hosejna Sa’ediego, sztuce teatralnej „Cztery skrzynie” Bahrama Bejzajiego oraz powieści „Skorpion na schodach dworca kolejowego w Andimeszku” autorstwa Hosejna Mortezaijana Abkenara. Obecnie pracuje nad tłumaczeniami na język kurdyjski dzieł wybitnego irańskiego pisarza, Huszanga Golsziriego.