Kanadyjska scenopisarka i rysowniczka Mariko Tamaki („Pewnego lata”, „Supergirl”) wraz z amerykańską artystką Rosemary Valero-O’Connell („Lumberjanes/Gotham Academy”) przygotowały kameralną opowieść o próbach uwolnienia się z toksycznego, zawłaszczającego drugą osobę związku.

Bohaterką tej graficznej powieści jest mieszkająca w Berkeley (Kalifornia) siedemnastoletnia Freddy Riley, która (praktycznie) świata nie widzi poza swoją ukochaną Laurą Dean: przebojową, megapopularną, pewną siebie dziewczyną, która ewidentnie źle czuje się w monogamicznym związku. Problem w tym, że choć Freddy i Laura co rusz zrywają ze sobą i ponownie do siebie wracają, cały bagaż związanych z tym negatywnych doświadczeń spada na barki Riley, która zawsze znajduje w sobie siłę, by przebaczyć dominującej partnerce, bez problemu owijającej sobie Freddy dookoła palca.

Bolesne, upokarzające sytuacje, które bezwiednie (?) stwarza swojej „sympatii” tytułowa postać, stają się coraz bardziej absurdalne i dyskredytujące Dean, od której jednak bohaterka nie potrafi/nie chce się uwolnić. Jednak pewnego dnia Freddy będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, ile jeszcze potrafi poświęcić dla ich wspólnego „szczęścia”, zaniedbując przy tym osoby, którym naprawdę na Riley zależy.

Ta (wbrew pozorom) wielowątkowa opowieść o nieszczęśliwej, nastoletniej miłości przekonuje naturalnie brzmiącymi dialogami oraz partiami pierwszoosobowej narracji (ujętej w formę cyfrowej korespondencji kierowanej przez protagonistkę do Anny Vice prowadzącej kącik sercowych porad), nie mówiąc już o komentarzach wygłaszanych przez pojawiające się w różnych scenach maskotki. Z kolei uproszczone, niejednokrotnie skoncentrowane na detalach czarno-biało-szare prace Valero-O’Connell (z delikatnym różem wykorzystanym w roli barwnej dominanty) współtworzą słodko-gorzką aurę prezentowanej historii, budzącej uśmiech, gniew, smutek, ale także dającej otuchę i nadzieję. Polecam!

Mariko Tamaki, Rosemary Valero-O’Connell: „Moje rozstania z Laurą Dean” („Laura Dean Keeps Breaking Up with Me”). Tłumaczenie: Jacek Żuławnik. Kultura Gniewu. Warszawa 2022.