„Shade – The Changing Man”, „Enigma”, „Batman: Dark Knight, Dark City”, „Tank Girl: The Oddysey”, „Johnny Nemo”, „Skin”, „Bad Company”, „The Human Target”, „The Extremist” czy „Obcy: Ofiarowanie”: to tylko garść znakomitych tytułów ze scenopisarskiego portfolio Petera Milligana. Brytyjczyk – specjalizujący się w surrealistycznych, z ducha postmodernistycznych fabułach, w których regularnie powraca wątek re- bądź dekonstrukcji jednostkowej tożsamości – w 2001 roku, w 116 zeszycie serii „X-Force”, wprowadził na scenę nową grupę trykociarzy, będących tak naprawdę spragnionymi splendoru, życiowymi nieudacznikami obdarzonymi średnio użytecznymi mocami.

Co wieczór grający sam ze sobą w rosyjską ruletkę, białowłosy, posiadający na głowie charakterystyczne antenki Guy Smith zwany Sierotą vel Panem Wrażliwcem nosi specjalny skafander chroniący jego niezwykle hmm… wrażliwe ciało przed wszelkimi bodźcami. Niebieskoskóra Edie „Dalej Mała” Sawyer specjalizuje się w teleportacji, której prawidłowy przebieg często zaburzają ataki narkolepsji. Tike „Anarchista” Alicar generuje potężne wiązki energii za sprawą potu bogatego w kwas, a Billy Bob Reilly – lepiej znany jako Tłószcz (tak, zgadza się, to nie jest błąd ortograficzny) – potrafi zaskoczyć niezwykle elastyczną skórą oraz błyskawicznym wzrostem wiadomej tkanki.

A to tylko niektórzy „herosi”, których poczynania rejestruje kamera obsługiwana przez niejakiego Doopa: lewitującą, obłą istotę komunikującą się za sprawą dość osobliwego języka. Cała drużyna – formalnie należąca do Spike’a Freemana, trzydziestoczteroletniego bilionera, inwestora i twórcy oprogramowania – decyduje się wziąć udział w serii epickich, równie kuriozalnych, co śmiertelnie niebezpiecznych misji, których cele i przebieg powinny korelować z wynikami badań opinii publicznej, jak i zakładami bukmacherów.

Milligan prezentuje mocno niejednoznacznych bohaterów: w większości przypadków próżnych, samolubnych hipokrytów, kierujących się w swoich działaniach chęcią poszerzenia fanbazy i podłapania lukratywnych kontraktów reklamowych. Wszystko jednak ma swoją cenę, a osiągnięcie upragnionego celu nie zawsze rekompensuje ponoszone ofiary. Utkany z narracyjnego wielogłosu tom „Sławni i martwi” (będący pierwszym woluminem zbierającym perypetie ekipy X-Statix) to bezkompromisowa, psychodeliczna satyra na superbohaterów, niepozbawiona jednak mroczniejszych akcentów. Dekonstruując tradycyjne opowieści o herosach w spandeksach, Brytyjczyk zaprasza do (wciąż aktualnej) refleksji na temat siły oddziaływania mediów oraz kultu celebrytów: przebojowych osób znanych z tego, że są znani.

Mike i Laura Allredowie („Madman”, „Silver Surfer”), wieloletni duet artystyczny tworzący udany związek także w życiu prywatnym, przygotowali urokliwie pop-artową oprawę wizualną. Amerykanów w ich staraniach wsparło dwóch równie utalentowanych ilustratorów w osobach Brytyjczyka Duncana Fegredo („Hellboy”, „KM/H”) oraz nieodżałowanego Darwyna Cooka: kanadyjskiego scenarzysty i rysownika mającego na koncie takie klasyki jak „Nowa granica”, „Batman: Ego” czy cykl o perypetiach „Parkera”.

Reasumując: pierwsze spotkanie z malowniczą ferajną (której skład zmienia się w iście kalejdoskopowym tempie) dostarczy sporo radości czytelnikom ceniącym sobie przekorne, inteligentne, niepozbawione pazura fabuły (skoro o pazurach mowa – Wolverine też wpada z wizytą). Fanom Petera Milligana rekomendować nie trzeba. Ot, kolejny mocny tytuł w dorobku łebskiego londyńczyka.

Peter Milligan, Mike Allred, Laura Allred, Darwyn Cooke, Duncan Fegredo: „X-Statix. Tom 1 – Sławni i martwi” („X-Statix: The Complete Collection vol. 1”). Tłumaczenie: Arek Wróblewski. Mucha Comics. Warszawa 2023.