ISSN 2658-1086

1 października 19 (403) / 2020

• Piotr Florczyk

  PRODESSE ET DELECTARE?

  Jeśli każdy wierszy jest usposobieniem literackiego niespełnienia, to po co pisać wiersze? Nie każdy z nas tego doświadcza, ale aura mistyki towarzysząca Poezji czyni z niej niedosięgalną sztukę.
  
• Jakub Skurtys

  WASTELAND (SZYMON SZWARC: 'CUKRY ZŁOŻONE')

  „Cukry…” wnoszą jednak kilka nowych akcentów, w tym coraz wyraźniejsze odchodzenie od antropocentrycznej perspektywy. W pewnym sensie Szwarc zabiera się wraz z falą ekologicznej wrażliwości, właściwie jedynej sensownej w obecnym układzie społecznym, ale też niewiele zmieniającej w globalnym ruchu kapitału.
  
• Rafał Różewicz

  JĘZYK CIĘ (NIE) ZOSTAWI. (RAFAŁ KWIATKOWSKI: 'FALBANKI')

  Tym, co wydaje mi się, łączy „Twarde O” (2011) i „Falbanki” (2020) jest więc kwestia podejścia autora nie tyle, co do samego języka, lecz do samego sensu wypowiedzi wobec grzechów współczesności.
  
• Anna Fiałkowska

  DROWNING BY NUMBERS (MARCIN OSTRYCHACZ: 'CIELENIE LODOWCA')

  Ważne i trudne tematy są stopniowo zastępowane przez te coraz bardziej doczesne. Możliwe, że taki był zamysł i taki też miał być efekt końcowy, ja jednak mam wrażenie, że nowy tom Marcina Ostrychacza jest raczej niespójny, a jego wymowa niejasna. Szkoda, bo w niektórych frazach kryje się ogromna siła.
  
• Ian Kemp

  WIERSZE

  dawać mi tu ten saturator,
  bo zaraz coś
  rozproszę.
  

Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury.