15 marca 6 (318) / 2017

• Wojciech Rusinek

  NA RAMIONACH OLBRZYMÓW (JACEK GUTOROW: 'ŻYCIE W ROZPROSZONYM ŚWIETLE')

  „Życie w rozproszonym świetle” jest prywatną rozprawą autora z myślą poprzedniego stulecia. Rozprawą, w której chodzi z jednej strony o szukanie genealogii intelektualnej, z drugiej – o pożegnanie z dokonaniami tamtej wielkiej formacji kulturowej. Trudno wyobrazić sobie pożegnanie bardziej imponujące.
  
• Katarzyna Frukacz

  TYPOLOGIA ZŁA (BERNADETTA DARSKA: 'MASKI ZŁA')

  Zgromadzony materiał literacki Darska dzieli na trzy części, sygnowane pojęciami „niewinności”, „nieistotności” i „porzucenia”. Autorka podsumowuje sytuację osób narażonych na cierpienie wskutek „(nie)etycznych” postaw, a zarazem nazywa stosowane przez katów strategie degradowania ofiar.
  
• Grzegorz Marcinkowski

  STAWANIE-SIĘ-MNIEJSZYM (MICHAŁ POSPISZYL: 'ZATRZYMAĆ HISTORIĘ')

  Wygrywanie mniejszościowego materializmu Benjamina przeciwko większościowym narracjom teologicznym i materialistycznym, promowanie mniejszego Benjamina, rzecznika tego, co bezgłośne i zapoznane, służy nade wszystko odbezpieczeniu jego tekstów, wyzwoleniu ich rewolucyjnego potencjału.
  
• Adriana Biedrowska

  SPÓR I MILCZENIE ('SPORNE POSTACI POLSKIEJ KRYTYKI FEMINISTYCZNEJ PO 1989 ROKU')

  W obliczu kilku tysięcy lat istnienia literatury ćwierć wieku nie wydaje się długim odcinkiem historii. Okazuje się jednak, że czas, jaki minął od przełomowego 1989 roku, był na tyle intensywny, że można już toczyć spór o uprawianą w tych latach krytykę literacką. Feministyczną krytykę literacką.
  
• Sabina Strózik

  ZNÓW TO(Ż)SAMO(ŚĆ) ('POMIĘDZY TOŻSAMOŚCIĄ A OBRAZEM')

  Autorzy w bardzo różnym stopniu wywiązali się z powinności pisania o związkach tożsamości i obrazu. Niektóre z tekstów budzą podziw, inne traktują nadrzędny temat jedynie jako pretekst do, czasem niezbyt udanych, rozmyślań i interpretacji.
  
• Natalia Gruenpeter

  PODWÓJNE ŻYCIE CZASU (NORBERT ELIAS: 'ESEJ O CZASIE')

  Publikację Eliasa zaliczyć można do prac z zakresu socjologii wiedzy. To szczególna rama badawcza, ponieważ zakłada rozszerzenie pola analizy i włączenie do niego społecznych warunków poznawania świata, wytwarzania wiedzy i uczenia się.
  
• Miłosz Markiewicz

  POWRÓT DO OGRODU (MATEUSZ SALWA: 'ESTETYKA OGRODU')

  Salwa proponuje przejście od nieco abstrakcyjnego myślenia o ogrodzie (także jako przestrzeni kontemplacji) i postrzegania go w kategoriach dzieła sztuki do zwrócenia uwagi na jego materialność oraz realne istnienie, które spełnia się w szczególnej relacji z człowiekiem.
  

Zrealizowano dzieki wsparciu finansowemu: Samorzadu Województwa Slaskiego, Fundacji - Otwarty Kod Kultury